دانلود رمان تصاحب گر

هیچ وقت فکر نمی کردم عاشق دنیل شوم.
این فقط یک حسرت از دور بود… شاید یک
عشق
یک طرفه.
او مردی است که به دلایلی هرگز نمی توانم او را داشته باشم
.
وقتی نگاهش در وجودم نفوذ کرد مانع از تپش زیاد قلبم نشد
. وقتی به عقب نگاه کرد، قلبم به آرامی می تپید
و باعث شد احساس بی ارزشی کنم
و
یادم آمد که او هرگز مال من نخواهد شد.
سالها گذشت، اما یک نگاه او همه چیز را
به عقب برمی گرداند، اما زمان همه چیز را تغییر می دهد.
گرمایی در چشمانش موج می زند
که
از سال ها پیش
من می آوردم… تنش بین ما که من فکر
یک طرفه بود
“بگو تو هم منو میخوای” صدایش
چطور میتونم بذارم بره وقتی همون حرفا رو میزنه؟
شب می آید و من نمی توانم مقاومت کنم.
در واقع
داستان من از اینجا شروع می شود.
مقدمه آدیسون
وقتی با تایلر هستید خندیدن آسان است.
هوا چطوره ؟ وقتی در کلاس دیفرانسیل بودیم،
چند بار در مورد زوایای ترسیم شوخی کردیم.
حتی یادم نمی‌آید چه بود… این چیزی بود که درباره
بی‌نهایت بحث نکردن با یک ریاضیدان بود.
او یک احمق با جوک های خنده دار است …
جوک های بد هم بلد است.
یک سال گذشت و هنوز لبخند می زند.
_ حتی موقع دعوا هم میگه میخوام لبخندتو ببینم.
? من با تمام وجودم به آن اعتقاد دارم.
دوست مادربزرگم یکبار به من گفت عاشق
شو همانقدر که تو دوستش داری دوستت خواهد داشت
.
در حالی که شانه هایم از خنده می لرزند به جلو خم می شود تا گردنم را نیشگون بگیرد
… و می دانم که
هرگز او را آنطور که تایلر دوستم دارد دوست نخواهم داشت…
این واقعاً من را شرمنده می کند.
هنوز دارم میخندم که در اتاقش بی صدا باز میشه
. تایلر بوسه ای آرام روی شانه ام می زند
. این یک بوسه با لب های باز نیست، اما با این وجود
تأثیری بر بدنم می گذارد که بدنم را گرم می کند
… هر چند زودگذر باشد.
صفحه
_ صفحه 3
هوای سرد از شکاف بین ما میگذرد و تایلر
برمیگردد و به برادرش نگاه میکند
. شاید من در آغوش دوست پسرم هستم
که ننشسته ام، اما نگاه دنیل به من
4 مهم نیست این فکر چقدر مرا آزار می دهد
، احساس انزوا می کنم. نگاهش آنقدر نافذ و گیراست که
از خوردن یا حتی نفس کشیدن
می ترسم .
نمی دانم چرا با من این کار را می کند.
همزمان هم سردم میکنه هم گرم . انگار
با حضور در اینجا او را ناامید کردم. مثل اینکه
او مرا دوست ندارد و در عین حال چیز دیگری وجود دارد
… چیزی که ممنوع است. مثل اینکه
میفهمم
هر بار که صدای کلفت دنیل را می شنوم
او مثل تایلر به من نگاه می کند. مثل مچمو میمونه وقتی
خیانت
میکنی صفحه
4

او الان 21 سال دارد و من 17 سالمه. اما از همه
مهمتر برادر تایلر است. همه اینها محصول
ذهن خود شماست
.
که من دنیل رو نمیخوام که روح من
او را نمی خواهد یا نمی خواهد
مرا به خاطر بودن با برادرم مجازات کند.
وقتی تایلر با دنیل صحبت می‌کند، دنیل از من دور می‌شود و
چیزی به سمت ما پرتاب می کند.
حسادت دانیال در همه موارد پیش می آید و ناگهان
می توانم نفس بکشم.
پلک هایم کم کم باز می شود و بدنم زیر
تشک سفت می شود
. صفحه 5
یک حساب گرم. خاطراتت را در خواب می بینم و
نفس کشیدن برایم سخت است مثل اینکه
دیگر واکنشی نشان نمی دهم حداقل اولین بار کم کم
در سرم می رود، می فهمم آن روز چه اتفاقی افتاده،
موجی که به صخره برخورد می کند، اما آرام آرام،
وقتی نزدیک تر می شود، به نظر می رسد بیشتر می ترسم.
سالها پیش بود… اما خاطرات باقی می ماند.
حس خیانت… خیال پردازی با
برادر بزرگتر تایلر. دل درد سه هفته بعد از چه
آن شب اتفاق افتاد. ناامیدی و تمایل به رفتن به آن
مکان و التماس از تایلر که دیگر برنگردد.
همه این احساسات
با ترکیبی مرگبار در قلب من ایجاد می شود. سالها از شباهت تایلر و آنچه
بین ما و دانیل بود و آنچه بین ما نبود گذشته است.
سالها گذشت… اما تمام
احساسات
وقتی که صفحه
6 من دیشب اولین فصل دانیل را دیدم
که
این
بار عاشقش هستم. نوار قلب سنگی واقع در
مرکز شهر در کنار یک خیابان. این شهر
برای خودش داستانی دارد.
جذب آنها شدم.
با خاطرات متفاوت روی دیوار.
خیابان های سنگفرش داغ با
آسفالت زیرش خرد شده و همه چیز این شهر داغ
و بی روح است. این با نقاشی طراحی شده است و من
از خوش دستی های امضا شده تا
لیوان های مشروب قدیمی. این مکان پر از
سلام های گرم است. یک بار آرام با الکل محلی
و مکان مناسب برای من.
صفحه
7
” آیا تصمیم خود را گرفته اید؟”
با این سوال ناگهانی بدنم می لرزد و وقتی مرد بزرگ،
یک تی شرت خاکستری با آرم میله ای
مرد بزرگ را در کنارم می بینم، خنده ام می گیرد.
ساقی که مرا ترساند. مردی قد بلند با
تی شرتی که عضلات شانه اش را کاملا پوشانده است
و لبخندی جذاب آنقدرها هم بد نیست
… و گونه هایم از این فکر سرخ شده است.
می توانم تصور کنم که ما رابطه ای پشت میله های زندان داریم. من حتی می توانم
تصور کنم
صدای شکستن شیشه با برخورد به دیوار و
همین جا برای من تمام می شود… بدون
رابطه جنسی کثیف و گرما روی زمین سخت… بدون اینکه
او را به آپارتمان مبله جدیدم ببرم.
چشمانم به دلیل افکارم و دستانم می چرخد
​​صفحه
8
موهایم را مسواک می زند و به چشمانش خیره می شود.
مطمئنم با همه معاشقه می کند اما
فعلا از جذابیتش کم نمی کند.
با خجالت میگم هر کی دوست داری من
وسواس ندارم. درست است که وقتی
لبخندش بزرگتر می شود، سرش را تکان می دهد و
لبم را گاز می گیرم و او را از گاز گرفتن من باز می دارم.
از من می پرسد تازه وارد شهر شدی ؟
و مثل شوهر حرف می زنند و گاهی
بلند می خندند که باعث می شود به آنها نگاه کنم.
و درست در وسط میله یک زن و شوهر فقط می نشینند. دو تای دیگر
شانه ام را بالا می آورم و قسمت بالایی را از روی شانه ام تنظیم می کنم.
قبل از اینکه بتونم جواب بدم
ناگهان باز می شود و صدای نور شب
با آن می آید. پس از خروج دو مشتری
، در بسته می شود.
از روی شانه
به در شیشه ای بزرگ جلوی اتاق نگاه می کنم. می توانم ببینم که آنها می روند. یک
زن
_ صفحه 9
تکیه بر مردی که قطعا
شریک عاشقانه اوست.
حواسم به ساقی است. مطمئنم
الان 6 نفر اینجا هستیم. دو مرد بزرگ جلوی
اینجا را ترک کردند. 4 نفر دیگر
از من بزرگتر هستند. فکر می کنم زن و بچه
فقط از یک شب بیرون رفتن در شهر لذت می برند
.
و فقط من و ساقی هستیم.
“نه… من در واقع اهل اینجا نیستم.”
وقتی به بار می رود از من می پرسد پس
داری رد می شوی؟
من به اندازه یک میز از
او فاصله دارم
اما وقتی او لیوان شراب را با ماده سیاه پر می کند،
این کار را نمی کند. چشمش را از من بردار
“راستش من به دانشگاه فکر می کنم. برای
تحصیل در رشته بازرگانی. برای تحقیق آمده ام.”
من به او نمی گویم علیرغم آنچه در مورد مدرسه اینجا
برخی از چیزهای موقتی است
حواس پرتی و دلیل خوبی برای سکونت
. هر سال از اینجا به آنجا می روم
مکانی را پیدا کنید که به شما احساس راحتی کند
مانند خانه.
که درجه ای از تغییر بیشتر شبیه است.
ابروهاش بالا میره از بالا تا پایین منو نگاه میکنه
. باعث می شود فکر کنم برهنه هستم. ”
هویتت جعلی نیست؟» این سوال را از من می پرسد و
بعد از پر کردن لیوان روی میز به سمت
من می رود. دستم را برای دفاع از خودم بلند می کنم و با لبخند می گویم: «
نه، قسم می خورم. به جای رفتن ترجیح دادم ترک کنم

واحد | صفحه 11
من باید برم کالج دنیا.
من متوجه شدم که یادگیری در مورد تکنیک می تواند
گامی در مسیر درست باشد.” منتظر می مانم و فکر می کنم
مکان را رها کنم. به تغییری نیاز دارم
و می تواند تغییری باشد که می خواهم. حالت چهره او
کنجکاو می شود و می تواند
حرفه ای همه چیز را بشنود. سوالات نوک زبانش
کجا رفتی چیکار کردی
چرا در جوانی خون خود را ترک کردید؟
قبل از اینکه سوالات را بشنوم،
تمام پاسخ ها را در ذهنم دارم. اما همه آنها دروغ هستند.
دروغ زیبا شیشه را تمیز می کند و بعد می آید
آن طرف پیشخوان و یک صندلی جلویش می
گذارد
. صفحه 12
من و میشینه. وقتی پایه های میز به زمین می خورد،
در بار دوباره باز می شود و
گفتگوی ما قطع می شود و صدای گیتار آکوستیک شروع می شود
.
حالت گیتار باعث می شود آن را نادیده بگیرم
توجه مهماندار بار را به خود جلب کرده است زیرا قبل از اینکه بنشیند
به او خیره شده است.
با لرزی در شانه هایم آن را نادیده بگیرم.
. نمیتونم تکون بدم هر کی هست
وقتی میخوام جلیقه رو از کیفم در بیارم
انگشتشو بالا میاره و میگه یه لحظه صبر کن.
روی صورتم لبخند می زنم اما با
شنیدن صدایی از پشت سرم لبخندم محو می شود. در که
باز می شود همه جا ساکت است و می بینم دارند
حرف می زنند.
بدنم ریشه می‌گیرد و نفسم
بسته
می‌شود. سرم خشک شده بود
وقتی خونم در
بدنم سرد می شود حتی نمی توانم جلیقه ام را بپوشم. وقتی صدای بلند خنده اش
از پس زمینه می آید قلبم نامنظم می زند. “بله،
من یک آبجو محلی می خواهم.” قبل از اینکه بفهمد،
قدم هایش محکم و محتاطانه است. وقتی
دانیل اول با او تماس می گیرد.
سالهاست که این صدا را میشنوم. تا یادم می آید
موهایش می کشد. موهایشان بلندتر از زیر بغلشان است.
صندلی را می کشد تا کنارم بنشیند، نمی توانم
از او نگاه کنم. او بلندتر و بالغ‌تر به نظر می‌رسد
، اما همچنان شبیه تایلر است.
وقتی قلبم به ضربان عادی خود باز می گردد
متوجه فک زاویه دارش می شوم که نیمی از
صورتش سایه دارد. من همیشه
او را قد بلند و خوش تیپ می دیدم، البته در
تاریکی
،
اما هنوز تغییری نکرده است.
او می تواند مردم را با جذابیت خود اغوا کند اما هنوز تاریکی در چشمانش وجود دارد
.
وقتی به منوی شراب پشت بار نگاه می کند، دستش را از بین
. وقتی حرف می زند به گلویش نگاه می کنم. به
نمی توانم جلوی خودم را بگیرم، تصور می کنم دستانم را
میان موهایش شانه می کنم. من همیشه
وقتی صندلی می آورد دنبال فانتزی حرکت های افتادن می شوم
… اگر به سمتی که من هستم نگاه کند
حتماً مرا می بیند.
نفس بکش…نفس بکش.
لب هایم را با زبان لیس می زنم، سعی می کنم
چشمانم را برگردانم اما نمی توانم.
من تا زمانی که منتظرم او مرا ببیند نمی توانم هیچ غلطی بکنم .
با خودم
غر میزنم
به من نگاه کن، آنقدر بلند زمزمه می کنم که
فکر می کنم همه ارواح داخل نوار می توانند بشنوند. و
در نهایت به نظر می رسد که به درخواست من پاسخ مثبت داده شده است
و او به من نگاه می کند. انگشتش را روی میز می کوبد
در حالی که منتظر آبجی بود که سفارش داد.
اما حرکت دستش وقتی به آن نگاه می کند متوقف می شود
برای من اتفاق می افتد. گرما هست … جرقه ای ناگهانی
معرفتی که باعث می شود قلبم روشن شود اما
خاموش می شود چون یهو
به عقب نگاه می کند … انگار هیچ اتفاقی نیفتاده … انگار من را نشناخت.
قبلاً فکر می کردم همه اینها در ذهن من است … پنج سال پیش که
در نگاه اول چنین جرقه ای بین ما
ایجاد شد . الان هم همین اتفاق افتاد و می دانم
که او می داند من کی هستم. با عصبانیتی که در درونم است،
دهانم را باز می کنم تا
نام او را صدا کنم
. صفحه 16
انجام میدهم، اما این کار را نمیکنم و حرفم را قورت میدهم
و اندوهم به سرعت در حال خفه شدن است
. دستم کم کم مشت می شود و
ناخن هایم در پوستم فرو می رود نمی توانم چشم از او بردارم
و نمی خواهم به من نگاه کند و حداقل ادب حکم می کند
که مرا بشناسد.
او قبول می کند می دانم که می داند به او نگاه می کنم
چون انگشتش روی میز از حرکت ایستاد
و لبخند روی صورتش محو شد. شاید احساس شکنندگی
در قلب من دوطرفه باشد. شاید به او یادآوری کنم…
خاطره ای که داشت از آن فرار می کرد.
نمی دانم چه فکری کنم.
من خیلی خواب دیدم که پیش دانیل بدوم… صمیمانه
به یک کافی شاپ بروم.
بیایید به طور منظم از طریق دوستان مشترک ملاقات کنیم.
هر بار که از رفتن
به صفحه 17 خسته شدید
واحد میرفتم به هرکسی که رد میشد نگاه میکردم
و آرزو میکردم
این باشد… خب دلیلی است که من اسمی برای صدا زدن او دارم.
پایان دادن به بار تنهایی شب‌ها در سه‌شنبه‌ها
در یک شهر بزرگ
ما انجام دادیم… این یکی از آرزوهای من بود، اما وقتی اسمش را
“دانیل” صدا زدم
آنطور که فکر می‌کردم نشد.
قبل از اینکه بتوانم جلوی خودم را بگیرم،
صدام بیشتر شبیه یک جیغ بود… وقتی ساقی آبجو
را روی میز چوبی می گذارد، دانیل با اکراه
سرش را به سمت من برمی گرداند. جو خیلی آرام است
، قسم می خورم
صدای کم شدن ته آبجو را می شنوم.
دهانش را باز می کند انگار می خواهد
حرف بزند
و صفحه 18

با نگاه عمیقی که به من می کند مطابقت دارد. اول سردرگمی است… بعد
عصبانیت و بعد هیچ.
باید به ریه هایم یادآوری کنم که کار خود را انجام دهند
، اما
تلاشم بی فایده است. نگاهش را از من دور می کند، انگار نه
انگار که من آن را صدا کردم.
“جیک” شروع به صحبت می کند و لب هایش خیس است
.
“راستش، من نمی توانم بمانم.” مردی از روی صندلی خود
این را به متصدی بار می گوید،
احتمالاً او
مقداری یخ در یک لیوان بزرگ می گذارد. وقتی افراد حاضر در بار
از نوار خارج می شوند، صدای موسیقی
بلندتر و بلندتر می شود. وقتی از جایش بلند می شود،
یونیدن است.
همین طور است
خیلی Page 19
تاثیری که روی من می گذارد متنفرم… زیرا
وقتی آماده شوم نمی توانم آن را بیرون بیاورم. اما نام او
دوباره از دهانم بیرون می آید، این بار با گاز گرفتن لبم.
وقتی کاپشنش را می پوشد کمرش صاف می شود و
آرام برمی گردد و به من نگاه می کند.
نگاهش را روی خودم حس می کنم
او طوری رفتار می کند که انگار می خواهد به او نگاه کنم و
من این کار را می کنم. جرأت می کنم به چشمانش نگاه کنم
و به او می گویم “از دیدنت خوشحالم.” بیرون آمدم
و کلمات از دهانم بیرون آمدند. تعجب می کنم
که چطور می توانم اینقدر خونسرد رفتار کنم در حالی که
در درونم از عصبانیت می سوزم و … چیز دیگری
که نمی توانم اعتراف کنم. این حرف ها چه حرف های نادرستی
است.
متنفرم
صفحه 20
من هرگز انتخاب دیگری نداشتم. لبخند کمرنگی
روی صورتش که به ندرت قابل تشخیص است،
آنجا را ترک می کند.
پایان فصل 1
فصل 2
دانیل
پدرم درس مهمی به من آموخت که
هرگز فراموش نخواهم کرد.
هرگز احساسات خود را بیان نکنید… فقط چیزی را
به آنها نشان دهید که چه چیزی را می خواهید به آنها نشان دهید.
وقتی دستانم را در جیب کاپشنم می گذارم، خیابان لینکلن
پایین می روم، صدایش را می شنوم و
قلبم در سینه ام می زند و بدنم
پر از اضطراب می شود. دو بلوک بعد می ایستم…
این
کوچه صفحه 21
جای خوبی برای توقف است تا خودم را جمع کنم
.
تا آن زمان… خون وارد گوشم می شود و رگ هایم
یخ می زند و ماهیچه هایم منقبض می شوند، اما
هرگز نمی گذارم کسی آنها را ببیند. یادم می آید که پدرم
در حین تدریس آن درس چگونه شانه ام را گرفت و به چشمانم نگاه کرد
.
نگاه نافذ او چیزی بود که هیچ کس
هرگز فراموش نمی کرد. نگاهش سرد و بی احساس بود.
خیلی روزها فکر می کردم که پدرم اصلاً مرا دوست دارد
. می دانم مادرم مرا دوست داشت ما
خانواده بودیم و از خون او بودیم. اما بعد از آن شب، انگار
منتظر رد شدن چراغ قرمز بودم. شب پرمشغله
او نه من، نه من هیچ عشقی به من نشان نداد.
فقط چهارده ساله بودم و
من در کنار کسی که زمانی می شناختم ایستاده بودم. یکی
از

دوستان پدرم که اسمشان را نمیگذارم حتی یادت نره او در تجارت بود ، او
تصور اشتباهی به یک شخص اشتباه
داد .
وقتی آن ترس، خشم و احساسات را به کسی نشان می دهید،
به او یاد می دهید که چگونه با شما رفتار کند
و در شما نفوذ کند. و دوست پدرم
همین کار را با پدرم کرد. وقتی کسی نقطه ضعف شما را بشناسد،
شما را فتح کرده است. وقتی در یک تقاطع سرعتم را کم می‌کنم، کفش‌هایم به زمین سخت
می‌خورد
، انگار
و آنچه در ذهنم بود را دوباره زنده می کنم. قرار ملاقات
_
فقط چند نفر در خیابان هستند. مردی کنار من
کنار آبجوفروشی سیگاری روشن می کند و تکیه می دهد
به دیوار آجری برخورد می کند. به بلوک می روم
نهفته است گویی هیچ کاری برای زیباتر شدن آن انجام نمی شود.
_ صفحه 23
شبی آرام و ساده بود. یک شب
قرار شد منتظر باشیم تا مارکوس بیاید و بشنود که معامله
بین برادرم و کارتل چیست.
اما او مرا وادار به نشستن کرد.
ادیسون فاون
همیشه این کار را می کند و من از آن متنفرم.
باعث می شود به یاد بیاورم.
باعث می شود احساس ضعف کنم.
یک قدم دیگر برمی‌دارم و صورتش را می‌بینم. گونه های بزرگ
و چشمان سبز نافذ.
وقتی موهایش روی صورتش می ریزد
خوشم می آید . همیشه سادگی در آن نهفته است
هوای سرد شب که در کوچه ای که مرا احاطه کرده است می پیچم
هرجا می خواهم پخش می شود.
صفحه
24
مستقیماً جلوی پارکینگی که ماشینش باید
پارک شود. تنها پارکینگ این
خیابان برای سه بلوک است.
دوباره گوشیمو چک میکنم
سه دقیقه از رفتنم می گذرد . سه دقیقه زمان کافی است تا او
به آرامش برسد و
بار را ترک کند. هرچند نمی دانم
آنجا را ترک می کند یا نه. انگار سال هاست می دانم او کیست.
سالها از زمانی که نام من را صدا زد می گذشت.
وقتی یادم می‌آید که چگونه نامم را با تردید صدا می‌زند،
لبخندی روی لبانم می‌نشیند و بعد ناپدید می‌شود،
به سرعت لذت چند لحظه پیش را فراموش می کنم.
که انگار می‌ترسید اسمم را بلند صدا بزند.
وقتی به دیوار سرد کوچه تاریک برخورد می کنم بازتاب می یابد.
به دیوار سرد کوچه تاریک تکیه می دهم و احساس سرما می کنم.
خیلی وقته حسش نکردم… خیلی وقته. کوچه

دانلود رمان تسخیر صفحه 25
باریک است و به نظر می رسد چندین دهه قبل از
توسعه شهرها ساخته شده است … قبل از اینکه مردم
بفهمند در فضاها هستند چیزهای کوچکی مانند این از
گناهان استقبال می کنند.
گوشی من در جیبم شروع به لرزیدن می کند و
قبل از درآوردن آن از جیب به اطراف نگاه می کنم
. چهار ماشین
در پارکینگ کثیف پارک شده اند. چراغ های خیابان
به راحتی در سمت راست کوچه مانند چراغ های الف می تابد
ماشین عبوری
به متن روی صفحه گوشیم نگاه می کنم و
آن دختر کیست؟ جیک پرسید و من یادم می آید
که من آنجا را
برای من مهم ترک کردم. انگار حضور او در زندگی من یک مشکل است
و
صفحه 26
البته بیش از حد تصور است.
وقتی دم و بازدم عمیق می دهم، شانه هایم بالا می روند
. خشم ناشی از نفوذ رومن را رها می کنم
و سعی می کنم کنترل خود را دوباره به دست بیاورم.
همه چیز را کنترل کنید.
باید بیشتر فکر کنم، اما برای جیک می نویسم.
هیچ کس نیست
، اما تابلویی که برای من معنادار است، آن دختر و
جیک می خواهند مطمئن باشند، بنابراین آن را اضافه می کنم.
دوست دختر سابق برادرم.
وقتی منتظر جوابش هستم بدنم سفت می شود.
من سعی می کنم خودم را آرام نگه دارم، اما
هر چیزی جز آرامش هستم.
خط قرمز
جی ظاهرا خسته شده است. وقتی سریع پیغام میدید

برای دانلود رمان تشاب گار صفحه 27
براش مینویسم و ​​بعد پاکش میکنم
نمیتونم جلوی خنده رو بگیرم.
اگر مارکوس امشب بیاید، به او بگویید که
دیر برمی گردم… من در حال حاضر با عصبانیت دست و پنجه نرم می کنم که
چقدر احمقانه است
که مارکوس را با چنین خطر عاطفی ملاقات کنم
… نمی توانم آن را بیان کنم. شوک…
عصبانیت… حتی ترس. اون فقط یه دختره…
خونم می جوشه.
خیلی خوب… جیک به من و تلفن پیام می دهد
اما نیازی نیست.
در جیبم می لرزد و از او می پرسم
اگر ادیسون هنوز آنجاست، اما انگشتانم برای اطلاعات بیشتر جستجو می کنند،
وقتی جیک در مورد خروج ادیسون از نوار صحبت می کند،
به دامن ادیسون که تنگ است نگاه می کنم

هنگامی که JakePage 28
رنگ و دره. اما هیچ نشانه ای از این که قسمت پایین تنش
چگونه به نظر می رسد وجود ندارد، اما پاهای او کاملاً
واضح است.
من همیشه به ادیسون اینطور فکر می کردم،
حتی بعد از اینکه همه چیز از بین رفت. از
روز اولی که دیدمش تا امروز دختری
غمگین اما زیباست. وقتی حواسش نیست،
یکی داره بهش نگاه می کنه، به راحتی می تونی
غم رو تو صورتش ببینی. همانطور که اغلب
انجام می دادم. از لب های فشرده اش وقتی که
از چشمان او که به دوردست خیره می شود هیجان زده می شوم
یا وقتی به شما نگاه می کند که انگار
دارد در شما نفوذ می کند.
آن چشم ها مرا دیوانه می کنند. دستش را
پشت سیاه ترین قسمت موهایش می گذارد، سایه های شبز و
کلیدهایش
را برمی دارد
و ناله از من بیرون می آید موهایش
وقتی صحبت از جنگل می شود
ناخواسته شبیه غروب آفتاب به نظر می رسد . حتی حرکات
زمین خوردن هم گاهی غم و اندوه را به همراه دارد. به نظر می رسد خطوط
نوری که مستقیماً به او می تابد
نشان می دهد که تاریکی رو به پایان است. حتی فراتر از
غمگین و زیبا بودن… ادیسون خاطره انگیز و
فراموش نشدنی است. وقتی
در ماشین را باز می کند به صدا در می آید. آنچه معلوم است این است
یک هوندای مشکی براق و پر سر و صدا در پارکینگ است به صدا در می آید
. در ردیف سوم ماشین های خیابانی پارک شده است
زیر چراغ های خیابان وقتی نمونه اش
روی زمین می افتد به چپ و راست نگاه می کند
و قسم می خورد که انگار در
قبرستان افتاده است. من هیجان زده می شوم وقتی خم می شود
به

صفحه 30 صورتش و موهای بالای
سرش روی شانه هایش است و باعث می شود
قسمت برهنه گردنش را ببینم. وقتی
در ماشین را باز می کند و می نشیند،
ماشینم را مرتب می کنم. هر ثانیه نفس هایم سنگین تر می شود و انگار
هوای اطرافم می خواهد خفه ام کند. وقتی
صدای جیغ لاستیک های ماشینش می آید
از پارکینگ می آید یک قدم عقب می روم تا وقتی از
پارکینگ خارج شد و بپیچد
خیابان روم، نور نمی افتد. وقتی می رود
از پلاک ماشینش عکس می گیرم و با خودم می گویم
این کار از روی غریزه من بود، سعی می کنم اما
دروغ است.
وقتی از دید خارج می شود، به خیابان اصلی می آیم. صفحه
31
اجازه
می دهم هوای سرد در خیابان جاری شود
. خوب برو
بدن داغ من را خنک کن.
ادیسون برگشت.
تنها سوالی که در ذهن من ایجاد می شود این است که
از این به بعد می خواهم با آن چه کار کنم.
پایان فصل 2 فصل 3
.
ادیسون
من به دلایلی از دانیل متنفرم. اما من هرگز هیچ یک از آنها را نشمرده بودم قبل از اینکه
رانندگی در سکوت به خانه زمان کافی برای من باشد تا
تک تک لحظات
آن حرامزاده را به من واداشته فکر کنم که من ناکافی، بی دست و پا
و بی لیاقت هستم.
نفس آهسته و عمیقی می کشم و کلید را
روی میز کوچک آشپزخانه می اندازم و
مستقیم به سمت شراب می روم.

_ صفحه 32
این جمله در ذهنم می نشیند و در یخچال
انجام می دهم و بطری قرمز نیمه پر را برمی دارم. در چوبی را با دندان برمی دارم و
شراب را در
فنجان قهوه زرد روشن با گل آفتابگردان
می ریزم . تنها چیزی
که دارم و بقیه عینکم
هنوز در جعبه است.
وقتی یک جرعه شراب و سپس یک جرعه بزرگتر می نوشم،
فکر می کنم که اگر
من زیاد شراب میخورم مشکلی پیش نمیاد.
فعلا سرگیجه ندارم ولی
حتما تا یک ربع دیگه سرم میاد.
وقتی با زبان شراب شیرین دور لبم را لیس می زنم،
بی طرفانه به بطری شراب نگاه می کنم.
رمان “مالک” را باید
دانلود کنید
از آخرین باری که به شراب نیاز داشتم مدت زیادی می گذرد اما می توانم
دوباره خودم را با آن عادت بد تصور کنم.

وقتی چشمانم پر از اشک شد
نگاه عمیقی نکن .
مانند خاطراتی است که این کار را با مردم انجام می دهند (رویدادهای گذشته
که برمیگردند…).
نگاه عمیقی به بطری می اندازم و بیش از نیمه
خالی است
.
رد گل ها را روی فنجان
لمس می کنم . با هر خاطره ای
که یادم می آید، جرعه ای دیگر می نوشم، هر جرعه ای
تلخ تر می شود.
هر بار که دانیال من را با احساس کمبود ترک کرد و
بار اول من مقصر بودم. خاطره ای ناگهانی از

_
_ ممکنه و در عین حال
وقتی چشمام پر از اشک میشه دیدم تار میشه.
قفسه سینه ام را نادیده می گیرم. اولین چیز من بود
… اولین همه چیزم.
درست مانند دانیل و بقیه برادرانش، تایلر کراس
یک آدم سرسخت و یک دنده بود و تا زمانی که من
به او پاسخ مثبتی در مورد دوست دختر بودنش داد.
او آن را رها نکرد. داشتم با خودم میگفتم تو
آدم خوبی هستی و حس خوبیه که یکی دوستت داشته باشه و خدای من
این اتفاق برای من افتاد. وقتی فردی یتیم است، سریعتر
از دیگران می فهمد که او را نمی خواهند و نادیده گرفتن
او بسیار دشوار است.
و در شانزده سالگی و در یتیم خانه چهارم، فکر نمی کردم
تایلر
چیزی بخواهد جز یک بوسه یا
صفحه 35
او میخواهد مثل پدرخوانده ای که
در یتیم خانه قبلی من بود با من بخوابد. او یک حرامزاده فاسد بود
.
ابا با انگشتم لبه ی لیوان رو لمس می کنم و چون
تعجب می کنم که تایلر چگونه ساخته است
احساس می کنم خواستم. تنها سه سال با برانوس
من سومین پدر خوانده چهارمین فرزندخوانده ام بودم،
به دلیل احساسی که تایلر به من داد. من نمی خواستم به
مدرسه ای در منطقه دیگری بروم و در نهایت
می خواستم اینجا بمانم. برانوس چکش را می گرفت و
من بچه خوبی بودم و
برای ماندن در آنجا هر کاری می گفتند انجام می دادم. اساساً، به خاطر
تایلر، که باعث شد من احساس نیاز کنم، حتی با وجود اینکه واضح بود که برانوس می‌خواهد مانند
سایر پدران خوانده‌ها
از او پول بگیرد
.
دانلود رمان تشاب گر صفحه 36
بیا. مراقبت از کودکان در دوران بلوغ و درس و تکالیف
آن چیزی که او می خواست نبودند هر چند وقتی
به گذشته نگاه می کنم، جنی و میچ براون
برای من اهمیت چندانی نداشتند. بچه های خوبی هستند
برای من بود، اگر هر اتفاقی می افتاد از آنها فرار نمی کردم،
با آنها فرق داشتم و با آنها مرتبط بودم.
من می خواهم. آنها تایلر را دوست ندارند. آنها احتمالا
تنها مردم روی کره زمین هستند که
آن پسر را دوست ندارند. من نمی توانم آنها را سرزنش کنم
حتی زمانی که تایلر می خواست با من رابطه داشته باشد
و آنها ناگهان او را دیدند. وقتی
آن خاطره را به یاد می‌آورم، می‌خندم و دستم را روی دهانم می‌گیرم
.
او باید
قبل از اینکه او را به خانه اش راه دهم، با نگهبانان من ملاقات می کرد.
تایلر را باید
تشویق کرد
به نظر من او نقش خود را به خوبی ایفا کرد. و بعد
مجبور شدم با خانواده اش ملاقات کنم.
اگرچه تفاوت زیادی وجود داشت. چگونه
با شکاف بزرگ بین آنچه که باید انجام شود،
پرداخت کرد و آنچه را که ما توافق کرده بودیم انجام داد. تایلر
خانواده داشت و این برای من کاملاً واضح بود.
خانواده واقعی همان چیزی است که زمانی داشتم. وقتی در اتاقی با افرادی هستید
که با هم فامیل هستند،
احساس عجیبی می‌کنید وقتی می‌خواهید
همین حس را با آنها داشته باشید و نمی‌توانید.
این اشتباه من بود. هر دلیلی
که مجبور بودم با تایلر بمانم خودخواهانه بود.
من جوان و احمق بودم، بسیار خودخواه بودم. الان بهتر می فهمم
و این فقط باعث می شود
بیشتر عرق کنم.

.
صفحه
به یاد می آورم که چگونه به سختی نگاه کردم وقتی
زیر میز کافه تریا پول رد و بدل می کردند.
انگار به من افتخار می کرد و من مال او بودم
. تنها چیزی که من و تایلر مشترکیم
این است که مادرش سال ها پیش مرده بود.
پدرش در اتاق نشیمن روبروی تلویزیون
نشسته بود و مطمئنیم چرت می زد.
تایلر گفت پدرش تا دیر وقت شب کار می کند،
اما من چیزی را حس کردم. می دانستم
خانواده کراس چه خانواده ای هستند
از صحبت هایی که مردم
با ترس و لرز به خانه می آمدند و
زمزمه ها را می شنیدم. اینها هم سرنخ های کوچکی هستند
. تایلر و برادرش جیس همیشه
_ صفحه 39

همه به من سلام کردند. هیچ کار پنهانی وجود نداشت
اکثر مردم از آنها دوری کردند،
اگر بخواهم دقیق بگویم بیشتر آنها افراد کله بزرگی هستند.
برام مهم نبود در واقع، چون خانواده آنها
تجارت داشتند و پدرشان اغلب آنجا بود ، آنها خواب بودند و من باید
از همه آنها
مراقبت می کردم ،
همه آنها را ملاقات می کردم. پنج برادر که
کوچکترین آنها تایلر بود.
کسی که
کمتر از همه دوستش داشتم دکلن بود
. او اولین برادر تایلر بود که من دیدم و
به نظر مهربان است نه چیز دیگری.
و این ادامه دیدار من با دیگر برادران ایشان بود.
. می دانستم از کجا آمده ام
و
دو هفته پیش به ما نشون دادی تو مدرسه محلی چیکار کردی؟
تموم شد
وقتی رفتم مدرسه این اولین چیزی بود
مردم او می‌خواستند درباره او غیبت کنند.
. خانواده‌های درجه یک نباید مست کنن قسمت جالبیه
… داستان اینه که وقتی تایلر
به خودم اعلام کردم که مردم دهانشان را می‌بندند
در عین حال دلیل دیگری هم داشت
بیشتر و بیشتر خودم رو میدم به پسری که
او هرگز نمی‌توانست همه مرا داشته باشد.
آشکار بود که هرگز نخواهد توانست. مخصوصا در روز من
در خون آن‌هاست. روزی که فکر می‌کردم
می تونم آروم باشم.” برادر بزرگم رو دیدم … ” دنیل
تایلر در اتاقش را زد و برایش خواند
گفت در رو باز کنه خوب به یاد دارم که لاک الکل چطور بود.
دوجابجایی
سرهنگ پی تی. پی. تی. پی. تی. ۴۱
با ناخن شستم پاک شد من یه آدم استرس دارم
و وقتی در رو باز کرد داشتم رنگ و روغن رو بر می‌داشتم
با صدای بلند فریاد زد چی شده؟ .
عصبانی بود، انگار کسی مزاحمش شده بود.
آره دستگیره در را گرفت و آن را به وجود آورد.
صورت و بدنش بیشتر تحت‌تاثیر قرار می‌گیرند.
چیزی که باعث شد بفهمم برادر بزرگش “آزلالین” – ه
ریش و چانه‌اش برآمده و چشمانش پر بود
گرمایی که به جایی که من ایستاده بودم و به آن خیره شده بودم،
احساس کردم از دیدنم خوشحال نیست. که
نخستین بار بود که دانیل احساس مرا درک می‌کرد
درست مثل دفعه اول
متوجه شدم نمیتونم “تایلر” رو اون جوری که لیاقت داره دوست داشته باشم
ولی من پیشش موندم سخت
میدونستم به خاطر اینه که یه قسمت بزرگی از من
دوجابجایی
سرهنگ شازر جی پیچ ۴۲
او می‌خواهد احساس کند که دانیل به او نیاز دارد.
… می‌خواستم که “دنیل” هم مثل من …
منم میخوام اونم همینجور دوستم داشته باشه
پایان فصل سوم و چهارم
… “دنیل”
در انتهای قلب سنگ ناگهان با فاصله‌ای چند اینچ فرو ریخت
. با یه جایزه باز میشه گروه کوچکی
دیدم که کنار سطل منتظر کار ایستاده بودند.
بسیاری از آن‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرند. در ناگه‌ای
در باز می‌شود، به چپ و راستم نگاه می‌کنم.
وقتی بهش ضربه می‌زنم کاملا تاریک بیرون و تایید میشه
چهار ساعت از زمانی که بار رو ترک کردم میگذره وقت کافی است
وقت کافی است که خودم را جمع و جور کنم و ببینم
چطور می تونم با این موضوع کنار بیام؟ حالا که همه جا هستی
، خیابون “لینکن” بسته‌شده شهر ساکت شده
دوجابجایی
سرهنگ پی‌ر پیچ ۴۳
این خاموش است.
نگاهی به پشت سرم و صدایم می‌اندازم.
از آن طرف صدای خوردن فنجان‌ها را می‌شنوم.
از گوشه انبار رد می‌شوم. هرگز صدایی به این بلندی نشنیده بودم.
این بار دیگر تکرار نخواهد شد. من چند ماه وقت دارم
من اینجا بودم و از اونجایی که یه عالمه کار و مسابقه هست
فکر نمی‌کردم به این زودی‌ها خسته بشوم. به سلامتی …
یه شهر شوکه کننده اما آن احساس به کلی از من دور است
از این منطقه بیرون می مو نم و منتظر اخبار بیشتری می مو نم.
موندن با برادرم برای آینده و دلایل حال
خیلی آزار دهنده نبود.
به جز جیک … اون فقط می‌خواست در مورد اینکه کی اومد و
وقتی من اونجا نیستم اون رفت و آبجو سفارش داد
اون دیگه غذا نمیخوره همچنین میدونه که اینجا قبلا
یه سقوط بود، اما رابطه من خوبه
دوجابجایی
. “ب – – – ر ج – – ر” صفحه ” سی و چهل و چهار
این … جیک هدف‌هایش را در گوش‌هایش می‌گذارد
هیچ جا جواب نمیده شانه‌های من …
به نزدیک‌ترین دیوار تکیه دادم
من می تونم می‌زی که “ادیسون” جلوی اون نشسته رو ببینم
تا ببینند
من این خاطره رو قبل از اینکه
اینقدر بلند حرف بزن که صدام برسه
جیک داره آهنگ گوش میده
خبری از مارکوس نشد؟ من با صدای بلند میگم
جیک از پشت می‌پرد و غذا می‌خورد
به روی پیشخوان می‌افتد و لیوانی روی زمین می‌افتد.
شکسته می‌شود و در عوض به چندین تکه تبدیل می‌شود.
له و لو رده از دیوار فاصله می‌گیرم و چند قدم جلو می‌روم.
: من بهش نزدیک‌تر میشم “… پسر لعنتی” بهم میگه ”
روی زمین خم می‌شود و از زمین نفس می‌کشد.
دوجابجایی
تا صفحه 45